نگاهی که گوگل به آینده دارد، محدود به نمایان کردن اطلاعات جلو چشم با عینک نمیشود. گوگل حتی به فکر ساخت خودروهاییست که خودشان رانندگی میکنند. اگر فکر میکنید هنوز تا آن موقع خیلی باقی مانده، گوگل قصد عوض کردن نظرتان را دارد. هفتهی گذشته، گوگل از مطبوعات برای نشستن در این اتومبیلهای خودرو (به معنی واقعی کلمه، خود رو!) دعوت کرد. با هم نگاهی خواهیم داشت به ساز و کار و نکات جالب خودروهای گوگلی!
خودروهایی که گوگل در این مراسم از آنها استفاده کرد، قادر بودند چه در بزرگراه و چه در خیابانهای فرعی، به راحتی و بدون نیاز به راننده، رانندگی کنند و ضمن تشخیص اشیا و موانع پیرامون، تصمیمات مقتضی را اتخاذ نمایند. با وجود مشکلات قانونی و فنی فراوانی که جلوی گوگل وجود دارد، این شرکت امیدوار است بتواند این خودروی متکی به GPS و سنسورها را روزی برای همه فراهم کند. خودرویی که گوگل اعتقاد دارد آیندهی حمل و نقل شهری است.
این خودروهای آزمایشی، مدل تغییر شکل یافتهی Lexus RX450h hybrid بودند که به انواع گیرندهها برای تشخیص جزئیات اطراف، ثابت یا متحرک، ماشینهای دیگر و یا عابرین پیاده، مجهز شده بودند. داخل این اتومبیل نیز تعدادی دوربین و یک دکمهی بزرگ قرمز رنگ وجود داشت. دکمهای که با فشردن آن میتونید خودتان کنترل ماشین را بدست بگیرید. در این نوشتار از تجربهی سواری در این ماشین خود رو خواهیم گفت.
گوگل سالهاست در محلهی Bay Area سانفرانسیسکو بر روی ماشینهای بدون نیاز به راننده کار میکند و تاکنون توانسته بیش از ۱ میلیون و ۱۲۵ هزار کیلومتر (۷۰۰هزار مایل) بدون تصادف حاد را ثبت کند؛ و تصادفات جزیی هم که پیش آمده، به ادعای گوگل، به دلیل خطای کامپیوتری نبوده. گوگل از خودروهای شاسی بلند لکسوس RX 450h و همچنین چند تویوتا Prius استفاده میکند.
خودروهای بدون رانندهی گوگل برای تشخیص محیط اطراف از تکنولوژی LiDAR (Light Detection And Ranging: استفاده از امواج با طول موج کوتاه برای تصویربرداری ۳ بعدی) استفاده میکند. دستگاهی که به این منظور استفاده میشود در وسط سقف ماشین نصب شده. این دستگاه اصلا ارزان نیست! گوگل میگوید هر یک از این دستگاههای نصب شده روی ماشینها حدود ۷۰هزار دلار برای گوگل آب خورده. البته گوگل امیدوار است با تولید انبوه خودروهای بدون رانندهی خود، بتواند این هزینه را تعدیل کند.
بدون در نظر گرفتن سنسور بزرگ LiDAR در بالا ماشین، این ماشینها ظاهری کاملا شبیه ماشینهای عادی دارند؛ با این حال گوگل دور تا دور این خودروها عبارت اخطار دهندهی “self-driving car” را نوشته که دیگر خودروهایی که کنار و یا پشت آنها رانندگی میکنند، فاصله مناسب را حفظ کنند. البته مطمئناً این اقدام جنبهی تبلیغاتی هم دارد.
این مدل نمایشی خودروی بدون رانندهی گوگل مستقر در موزهی تاریخ کامپیوتر Mountain View، در نزدیکی مقر اصلی گوگل است که هفته پیش و به منظور خودنمایی در نمایشگاهی راجعبه این نوع خودروها در این جا قرار گرفته است.
بجای لوگوی بزرگ لکسوس در وسط جلوبندی این خودروها، راداری قرار گرفته که میتواند از آن چه جلوی ماشین میگذرد اطلاعات جمعآوری کند و همچنین میتواند سرعت حرکت آنها را تشخیص دهد. این رادار به کامپیوتر مرکزی متصل است و به آن قدرت تصمیمگیری برای کاهش یا افزایش سرعت حرکت خودرو را میدهد.
اگر با دقت نگاه نکنید، شاید اصلا تفاوتی بین Lexus RX 450h عادی و مدل بدون رانندهی گوگلی آن متوجه نشوید. اما اگر بیشتر نگاه کنید، متوجه دوربینها و سنسورهایی خواهید شد که در بالای شیشهی جلوی ماشین نصب شدهاند. داشبورد ماشین هم چیز خاصی اضافهتر ندارد. مثل داشبوردهای عادی.
البته یک تفاوت بزرگ وجود دارد: این دکمهی قرمز بزرگ! اگر فشارش دهید کنترل کامل خودرو را به شما واگذار میکند و کامپیوترها نفس راحتی خواهند کشید!
دوربینی که در بالای شیشهی جلو نصب شده، نمای جلوی خودرو را رصد میکند. این دوربین بخشی از سیستم پیچیدهایست که در نهایت هدایت خودکار این ماشین را برعهده دارد. بقیه اجزای این سیستم پیچیدهی تصمیمگیری و هدایت شامل سنسور orientation، اسکنر LiDAR که قبلا راجعبه آن توضیح دادیم، سنسور موقعیت و پردازندهی اصلی تصمیمگیرنده است که تمامی اطلاعات خام را دریافت میکند و سپس تصمیم میگیرد که خودرو چه کند.
در این طرح آزمایشی، گوگل، تصویر و صدای داخل خودرو را ضبط میکرد و البته مسافرین باید تعهدنامهای را هم میپذیرفتند.